"Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί..
κι ούτε που νοιάζομαι.., θέλω μαζί να μας βρει το πρωί..
Από που να αρχίσω, νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ....
δε θα σου δακρύσω...., κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε...."
Να ζήσω έτσι πως, ο θάνατος αργός
και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πως, και έρωτας κι εχθρός, θυμάμαι είπες πως
δεν έχεις νιώσει με καμία όπως μαζί μου
Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ
Από που να αρχίσω, μέθυσε το σώμα μου όσο ποτέ
δε θα σου δακρύσω, χάνομαι στα χέρια σου άντρα δειλέ
Να ζήσω έτσι πως, ο θάνατος αργός
και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πως, και έρωτας κι εχθρός, θυμάμαι είπες πως
δεν έχεις νιώσει με καμία όπως μαζί μου
Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ
Από που να αρχίσω, νοιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου